Ζω στο όνειρο λένε πολλοί και με κοιτάζουν σκεφτικοί.
Είναι αργά, φεύγω για δουλειά.
Μοναξιά, ζωή, είμαστε τυφλοί.
Επιθυμίες, βλέψεις, είναι μόνο υποθέσεις.
Ο ήλιος ξεπροβάλλει, μα στο παγκάκι βρέχει.
Βρέχει κι εσύ μόνη. Δε με κοιτάζεις. Η αναμονή μαλώνει την παραίτηση. Αποφασίζει να της δώσει ένα καινούργιο ζευγάρι γυαλιά "Made in Hope".
Σηκώνεις τα μάτια μα τα βλέφαρα κλείνουν. Αγωνίζεσαι να πιστέψεις.
Το βάρος ασήκωτο.
Βρέχει.
Κι ο ήλιος βγαίνει.
Καλημέρα. -Δε μπορείς να το πεις- το ξέρω. Είναι νωρίς ακόμα.
Είναι αργά, φεύγω για δουλειά.
Μοναξιά, ζωή, είμαστε τυφλοί.
Επιθυμίες, βλέψεις, είναι μόνο υποθέσεις.
Ο ήλιος ξεπροβάλλει, μα στο παγκάκι βρέχει.
Βρέχει κι εσύ μόνη. Δε με κοιτάζεις. Η αναμονή μαλώνει την παραίτηση. Αποφασίζει να της δώσει ένα καινούργιο ζευγάρι γυαλιά "Made in Hope".
Σηκώνεις τα μάτια μα τα βλέφαρα κλείνουν. Αγωνίζεσαι να πιστέψεις.
Το βάρος ασήκωτο.
Βρέχει.
Κι ο ήλιος βγαίνει.
Καλημέρα. -Δε μπορείς να το πεις- το ξέρω. Είναι νωρίς ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου