Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Χαμένη στους δρόμους

Χαμένη στους δρόμους
ζητώντας παρέα.

To χέρι αφήνεις του άλλου και φεύγεις.

Γιατί να μείνεις άλλωστε;
Σε έδιωξαν. Δε σε κρατούσε κάτι.

Και τώρα γυρίζεις στ' αστέρια κοιτώντας για ελπίδα χωμένη στις λέξεις.

Και κάποιοι κοντά σου, αν και μακριά σου, αρνούνται μαζί σου να κάνουν παρέα. Τι κρίμα. Θα κλείσουν τα μάτια στο δικό σου αδιέξοδο, στο μοναχικό αυτό το μονοπάτι που καλείσαι μονάχη να περπατήσεις - για πόσο; Το ξέρω, δε θά 'ναι για πολύ˙ το ξέρω, σου λέω, μ' ακούς; Κι αυτοί που αρνούνται μαζί σου να κάνουν παρέα καλά θα κάνουν να το πιστέψουν. Σύντομα το ταξίδι σου θα τελειώσει ωραία.