Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Τελευταίο βράδυ.

Στερνό αντίο το τελευταίο βράδυ, σου γνέφει.

Αλήθειες, δικές σου εμπειρίες βαθιά χαραγμένες.

Μετανιώνουν οι τύψεις, παλεύουν οι αναμνήσεις.

Ερινύες φωτιά. Εξαγνισμός.


Ξημέρωμα νέο, διαφορετικό. Στα χέρια Σου μέσα, ασφαλής.


Αύριο. Σήμερα. Τώρα. Πριν. Χθες. Τότε.
Θυμάσαι; Στη θύμηση όλα μαζί είναι. Κουβάρι μεγάλο, κλωστές να κρέμονται όμορφα πολύχρωμες - δε θες να τις ξεμπλέξεις.

Στ' αστέρια, μονάχα ψηλά.
Τ' αστέρια κι οι κλωστές.
Κι εσύ εκεί, να κοιτάζεις.

Σ'αγαπώ.
Και μετά;

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Ψευδαισθήσεις.

Στου ονείρου τα δρομάκια έγραψα τα ονόματά μας.
Μα επέρασε το δείλι και τα έσβησε στα χείλη της καρδιάς μας.

Η αλήθεια της ζωής μας
και το ψέμα της πορείας αλλαγμένο.

Μια στιγμή, μια σκέψη στην πορεία της ζωής.

Αντιλέγω και διαλέγω καθιστή να προχωρήσω.

Πόσο ακόμα παραμένω στη γωνία της οφθαλμαπάτης;
Μια ψευδαίσθηση για όλα και τα πιο κρυφά απ' όλα.

Αποκάλυψη αλήθειας η εσώτερη ιδέα - καθαρή.

Ξαφνικά και τόσο αργά κατανόηση αγία της μανίας για εμπειρίες.

Ψευδαισθήσεις απλωμένες στα πέπλα τα δικά μας.