Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Πριγκίπισσα


Στο άλογο ήρθες, όχι για μένα.

Ευτυχώς.

Άσχημη η πτώση απ' αυτό το άσπρο άλογο.

Απομυθοποίηση λυτρωτική - ελπίζω.

Πόσα μαθήματα; Γιατί με τόσο πόνο;

Και μετά μου είπαν πως η Ντίσνεϋ έχει ωραίες ταινίες. Μ' αυτές μεγάλωσα και με τα ωραία παραμύθια πριν κοιμηθώ για να με βοηθήσουν να ονειρευτώ πρίγκιπες, ή έστω αυτόν τον ένα. Και το πρωί ξυπνούσα και έψαχνα να τον βρω˙ να είναι όμορφος. Η τέλεια - παιδική - εικόνα.

Τι κι αν μεγάλωσα, τι κι αν μεγάλωσες.

Πριγκίπισσα εσύ κι αυτός ο πρίγκιπας, μαζί κι η φαντασία. Για να σε πληγώνει. Το σενάριο που σου έφτιαξαν.
Με ποιον να θυμώσεις; Σε ποιον να αντιδράσεις και να σταθείς ενάντια, μακριά του, σε αποστασία;

Για πόσο στην εξαπάτηση της βαθιάς συναίσθησης της ίδιας της ψευδαίσθησης;

Μαζί σου θλιμμένη πριγκίπισσα στο βάθος του τούνελ, στην αναζήτηση της αφελούς αλήθειας που με συλλογισμούς σε γοήτευσε και σ' έκλεψε ακόμα κι από μένα.


Στο παραμύθι δε θα μπω. Μέρος δε θα πάρω. Πολλές πριγκίπισσες στο δρόμο χάθηκαν. Μα εγώ κάπως θα παραβώ τους κανόνες που με μάθανε και τόσο μου αρέσαν.
Στο παραμύθι δε θα μπω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου