Όρια

Καίγομαι κι αφήνομαι, στα δυο Σου χέρια, π' αγκάλιασαν εμένα.

Σε ποιον να εξηγήσω, βαριέμαι να δίνω εξηγήσεις. Σε ποιον για αγάπη να μιλήσω˙ φτωχά τα λόγια.

Επίπεδο άφταστο, μαζί Σου. Όρια ξεπερασμένα, για Σένα, με Σένα.

Και η φιλοσοφία. Το πόσα όρια υπάρχουν, αν στ' αλήθεια υπάρχουν.

Χαμένη εκείνη η άλλη στα δικά της. Κι εγώ μονάχη μαζί Του, μακριά τους, μα τόσο κοντά τους, στ' αλήθεια.

Ζητάω τ' αστέρι να φέρει χαρά και ελπίδα ζωής ηλιαχτίδα, για πάντα.
Ζητάω μαντήλι να στρώσω μπροστά στα όνειρά τους μαζί τους.
Στου αύριο το χάραμα κάτι άλλο να έρθει, πνοή για να δώσει, κοντά Σου να τους φέρει.

Κοντά Σου κι ακόμα πιο κοντά Σου!