Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

-

Σου είπαν πως δε θα έρθουν. Κόλλησες. Προσπάθησες, μα δεν κατάφερες, να αναδείξεις τα κρυφά σου χαμένα ταλέντα απ' της χαράς την κλεψύδρα το άγνωστο ψέμα στου βάθους τ' αστέρι που για σένα λάμπει με την ελπίδα να το κοιτάξεις - έστω και για λίγο. Ναι˙ εσύ.


Σε σένα μιλάω που σημασία δε μου δίνεις˙ ποτέ δε μού 'δωσες. Ποτέ δε σ' ένοιαξε.


Είμαι εδώ ξαπλωμένη και αναζητάω το παγωμένο ξεχασμένο παλιό ανούσιο σημαντικό και όμορφο - κι αξέχαστο συνάμα - βλέμμα. Τα ντοκουμέντα, τα ιστορικά θα πεις, που κανείς δεν κατέγραψε, γιατί δεν τό 'θελε. Ποιός ο λόγος να το θέλει; Έκλεψε - κλέφτης. Μες στη νύχτα έφυγε και ξέχασε. Κανείς δεν του το θύμησε˙ έχει δικαιολογία.


Κάτι νέο. Αλλαγή. Στης ζωής τη δίνη που αναπόφευκτα σταματά κι εφήνει γεύση πικρή και γλυκιά ταυτόχρονα˙αυτό κανείς θα μου το εξηγήσει ποτέ;


Σε περιμένω. Σε λίγες ώρες θα είμαστε μαζί˙ το ξέρω. Ανυπομονώ να σ' αγκαλιάσω, πάνε μήνες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου