Στην πατρίδα

Λίγο ουρανό παραπάνω να χορτάσω.


Τα αστέρια αχόρταγα ρουφάω.


Σε Σένα προς τα πάνω να κοιτάζω.


Κι απορώ, πως να είναι τόσο τυφλός..






Τυφλός ο κόσμος όλος που γνώρισε και δε δέχτηκε. Που απόρησε μα την απάντηση που δόθηκε αρνήθηκε.


Στον πάτο να πιω να ξεδιψάσω.


Μαζί να τα πιούμε κι ευχαριστημένοι φχαριστώ να πούμε. Στον Έναν.










Στις Αγγλίες και τσι Ελλάδες, στα νησά και τα χωριά μας.


Μονιασμένοι.


Για μια Ελλάδα χωρισμένη που στα δέκα σεργιανίζει και με όλους να πλαγιάσει θέλει.


Τι θα μείνει;


Δάκρυα και πόνος. Στον Έναν.