
Πόσες φορές θα σου ψιθυρίσω γι' αυτόν τον κόσμο τον μακρινό;
Πόσα σ' αγαπώ;
Γραμμένα με κλωστές στου ονείρου τα σύννεφα, στον ουρανό πάνω απ' τη γέφυρα..
Πόσες φορές περπατώντας να σου ψιθυρίσω "σ'αγαπώ" κι έπειτα στην αύρα τη γλυκιά σου να αφεθώ;
Πόσες;
Πόσα μπλεγμένα ματωμένα "αφαιρώ" να γίνουνε δικά σου; Αφού ήταν δικά μου..
Πρωινά δροσερά και όμορφα στην αγκαλιά σου, καθώς ο ίσκιος σου με αγκαλιάζει, με χαϊδεύει, γλυκά με συνεπαίρνει.
Κι ας με λένε τρελή..
Όλοι βλέπουν την αλλαγή που έχεις φέρει πάνω μου. Σ' αγαπώ...
Εσύ είσαι, και άλλος κανένας.